How was it with Less in Geneva?

Less made my weekend from 21-st to 23-rd  of September. I borrowed the Audi A4 2.8 quattro and went to the Gare de Cornavin in Geneva. I was a bit late but found Less easily - he had been waiting there for me a few minutes. He was lucky, Richrad and Charlie were in Crozet and Less was the only friend of mine who met both my housemates. We fell asleep after a tasty French supper and long discussion. Next day, we woke up in the morning, ate fast breakfast and went to CERN. At the beginning I was an unofficial CERN guide and thought my teachable student a few things about CERN. The learning was fruitful and during an official CERN tour round ATLAS experiment my student answered our guide's question. The question was: "Why there are two experiments which want to find a Higgs boson?" The answer is: "if we prove the same thing twice using different methods we can be more confident about the result". Then we visited computer centre and Less could see our PC farm. Just after that, we went to Geneva, so we visited cathedral and hung out the rest of our day in this marvellous city. "The Intouchables" movie was a key to a pleasant evening. On Sunday morning we attended English mass with Charlie. Salev mountain, called a balcony of Geneva, was our day's aim. This was an amazing adventure! First we veered off course to the top of the mountain, then chose a path for a downhill. In the end, we had to pass an abandoned tunnel - it was funny and a bit strange. There was a fog in Geneva's valley, but when we reached the top of the mountain  we were above the fog and clouds and could see Mont Blanc. We took a Téléphérique down and had to hurry up to be on time at the airport. Less recommended me a book "Rich dad, poor dad" - I've just read it and highly recommend as well! 

Bonbon and French Halloween

Charlie has moved out on Halloween. Meanwhile, many ghosts, spirits, esprits, spooks, wraiths and vistations visited our house in Crozet. Fortunately, I still had some emergency supplies from Poland in form of chocolates and bonbons :) 

rainy morning

We usually meet in the morning, read bible and discuss the passages, make comments. This morning was really rainy and cold. The sentence of the day is: if your life is like a beautiful song then everybody wants to get to know the lyrics and at least a few notes.

Business Relationships

Connect people

I was attending a networking workshop before TEDx Warsaw 2012. The teacher was outstanding and the main lesson I learned was that you need to connect people. It produces more connections for you and people want to connect with you, because you're a connector. The rule is simple - give more, connect people and you'll receive more. The teacher came to Poland a few years ago and she didn't speak Polish at all. Anyway, after three months she had more clients than the other sellers. She knew how to build relationships with clients.

Listen More Than You Talk

I was eating lunch with my friend and  just after that we joined his Spanish friends for coffee break. The conversations were mainly in Spanish, but I chose a guy on my right hand side and got to know him. I asked him a lot. Then some of the people had to be back at work, including my new friend. The rest of the group was talking about their business. I said nothing, but strived to listen carefully. Don't know why they were so pleased to meet me ... a bit funny.

Be honest

If you have no experience in a field, then don't pretend to be an expert, but admit to have no knowledge about it. People really appreciate the honesty and that lays the foundation for a great relationship.

Humility and good listening practices build leadership and respect.

What is API key for?

There are three parts of security for API-s:

• Identity - who is making an API request?

• Authentication - are they really are who they say they are?

• Authorization – are they allowed to do what they are trying to do?

I always wasn't sure where to place API key in theses security issues and found this explenation. I reckon it's clear and informative.

Take Yahoo and Google maps – they are fairly open.  They want to know who you are but they aren’t concerned what address you are looking up. So they use an API key to establish identity, but don’t authenticate or authorize. So if you use someone else’s API key, it’s not good but not a serious security breach. The API key lets them identify (most likely) who is making an API call so they can limit on the number of requests you can make. Identity is important here to keep service volume under control.

http://blog.apigee.com/detail/do_you_need_api_keys_api_identity_vs._authorization

Analogy of public key

I like this analogy of the public key very much. The analogy is that of a locked store front door with a mail slot. The mail slot is exposed and accessible to the public; its location (the street address) is in essence the public key. Anyone knowing the street address can go to the door and drop a written message through the slot. However, only the person who possesses the matching  private key, the store owner in this case, can open the door and read the message.

WWW initial idea of hyperlinks vanish as we rely more and more on google page rank

Page rank is an intuitive algorithm and the more we rely on it, the accuracy of page rank gets worse. What is the reason of that situation? Page rank relies on hyperlinks, but now it is just easier to Google anything than remember a hyperlink. So newer pages have fewer hyperlinks, which is very bad for page rank. A CERN worker - Tim Berners-Lee is an inventor of WWW whose initial idea was based on scientific documents having links to other documents. This was an inspiration for hyperlinks. Now, instead of giving an exact hyperlink we say 'google for these words and for sure you'll find what you're looking for'. We got rid of hyperlinks in favour of more intuitive Google search engine. We find it hard to remember facts, so we increasingly use Google, but there is a dangerous consequence. If our supposedly associative memories rely on building associations, which are strengthened when traversed during recall, the more we use Google the less we can remember! The conclusion is to use Google when it's absolutely needed and be more precise by including links to the information according to all Tim Berners-Lee commended. Probably, it's not viable and practical to follow these rules, so we have to improve the existing algorithm every which way. Probably, in the end we'll have to come up with another idea of indexing documents. Fortunately, not all hope is lost. Mere indexing is poor at capturing deeper associations between documents, words and concepts. However, as we search and retrieve we also divulge on the relative relevance of search results. Google is exploiting such relevance feedback and, for example, analyse how many seconds we stay on a page. If only for a few seconds, it means that the page wasn't relevant for us, but if we opened a link and didn't repeat the search, it means that this was a relevant result. Ok, but what about us? Exercising recall abilities is not the only time connections are built. We create fresh connections when reasoning which on the other hand is based on lots of facts. Google provides these abundantly and easily, encouraging more reasoning, so building more, probably deeper associations!

Jessica's birthday

A w środę wieczorem u nas w domu Richard zorganizował urodziny niespodziankę dla swojej koleżanki z pracy - Jessss , która to też była z nami na wycieczce w Chamonix. Zaprosił oczywiście osoby z pracy i Jess, która myślała, że wybiera się na chwilę do Richarda do domu i nawet po drodze zakupiła dwa małe ciasteczka ;) Na miejscu była nie mało zdziwiona i bardzo zadowolna, że jednak nie wita ją tylko Richard, ale jest nas trochę więcej!  Na początku grill, w trakcie przyniesiono prezent Caquelon, co nazywam fondue machine - jest to specjalne narzędzie używane do przygotowania fondue - sera stopionego w białym winie, w którym następnie macza się bagietkę. Jess w ogóle nie kryła swojego dużego zadowolenia i cieszyła się jak dziecko, trochę też jak Mała Mi :) Ruskie pierogi znikły ze stołu całkiem szybko, jest to dobry aperitif, a niektórzy jeszcze przy wyjściu za nie dziękowali ;) W trakcie graliśmy w fajną grę - catchy phrases. Jess zdawała się być w swoim żywiole :)

With my beloved sisters in Geneva: Lake, UN and return to Warsaw (volume 5)

W Crozet jest piekarnia, gdzie tylko rano można zakupić świetne bagietki i croissants. Zatem śniadanie było pyszne i obfite :) Co więcej, w owej piekarni nie tylko sprzedaje się wypieki, ale jest to również miejsce porannych spotkań przy kawie i croissants dla mieszkańców Crozet. To miała być niespodzianka - przejażdżka łódką po Jeziorze Genewskim. Okazuje się, że w Genewie, tak jak w Copenhagen, można wykupić bilet komunikacji miejskiej i przy okazji skorzystać z przejażdżki łodką po jeziorze. Problem był z zakupem biletu, gdyż nie działały automaty i nie można było płacić kartą, a tylko wyłącznie monetami. Jednak nie noszę przy sobie ponad 20 franków w tej postaci :) W końcu udało się zakupić bilety, dość nietypowe, bo na cały dzień, ale od godziny 9:00. Plan był dość napięty. Należało jeszcze zaopatrzyć siostry w szwajcarskie słodkości i odwiedzić ONZ. Szybka wizyta w Migros i tramwajem na Place des Nations. Dostaliśmy się wreszcie do środka, po szczegółowej kontroli osobistej, jak na lotnisku, należało jeszcze chwilę odstać swoje w małej kolejce. Następnie zrobiono mi zdjęcie i wręczono wizytówkę, z którą mogłem zwiedzić siedzibę  ONZ. Oczywiście wizyty z polskim przewodnikiem nie było, ale okazało się, że kolejna po angielsku była za ok. 1,5 godziny, jednak nie mieliśmy czasu, żeby na nią czekać. Szybki powrót tramwajem do CERN i na rowerach do Crozet. Po drodze zakup francuskich serów. Należało jeszcze zjeść obiad i spakować się. Tomek wpadł już po nas przed 18, a wylot był o 19:25. Pożegnanie było szybkie i mimo, że nogi czuły kilkudniowy wysiłek to uśmiechnięte twarze bardzo wymownie pokazywały zadowolenie, wyrażały dziękuję i trochę żal, że już trzeba wracać. Papa

With my beloved sisters in Crozet and Saint Genis (volume 4)

Po tak wspaniałej sobocie każdy z nas potrzebował trochę więcej snu i każdemu się on należał. Przed południem trochę padało, ale już w południe powróciła piękna pogoda. Udało mi się namówić siostry na kolejkę w Crozet i przejście grzbietem wzgórza do szczytu Reculet. Gdy dotarliśmy do kolejki  okazało się, że pojawił się jakiś techniczny problem i została ona zamknięta na czas nieokreślony. Nie pozostawało nic innego jak przespacerować się wzdłuż wzgórza. Znaleźliśmy ławkę i był czas na dłuższą rozmowę. Po powrocie do domu spojrzałem jeszcze raz na kolejkę w Crozet i dopiero wtedy zaczęła znowu działać. Mały obiad i wyruszyliśmy na rowerach do kościoła w Saint-Genis Pouilly. Wieczorem Justynka pograła nam na pianinie i trochę pośpiewała, a Weronika ... okazało się, że pisze książkę i ma ciekawy pomysł. Tak miło spędziliśmy resztę wieczoru.

With my beloved sisters in Chamonix (volume 3)

Chamonix nazywam francuskim Zakopanem. To z pewnością najpiękniejszy punkt naszej wycieczki. Przed przyjazdem sióstr zapytałem Richarda jak najszybciej, w miarę wygodnie i tanio można dostać się do Chamonix. Wynik tej rozmowy wybiegł daleko poza ramy moich oczekiwań :) Okazało się, że w Richarda organizacji jest samochód, którym obecnie jeździ jego koleżanka Jessica i udało się ją namówić na wycieczkę do Chamonix. Zaczęliśmy od informacji turystycznej, gdzie na jeden dzień zaproponawano nam 3 opcje: Aiguille du Midi, Mer de Glace lub górski szlak od Planpraz do Flegere. Richard i Jessica już byli na Aiguille du Midi, Mer de Glace raczej odpadł szybko, a moje siostry były przygotowane do chodzenia po górach. Ostatecznie zdecydowaliśmy się na taką trasę: TRASA Pogoda nam dopisała i cały dzień było słonecznie. Po drodze były dwa ważne punkty: Lac Cornu i Lacs Noirs. Oprócz przyrody nieożywionej można było z bardzo bliska zobaczyć też tę ożywioną, jak na przykład alpejskie świstaki czy kozice nazywane tutaj Alpine Ibex. Richard postanowił zażyć kąpieli w Lacs Noirs, ale jednak woda okazał się na początku sierpnia wciąż zbyt lodowata. Gniegdzie wciąż występowały płachty śniegu i nie obyło się bez rzucania śnieżkami :) a śnieg był mokry i dobrze się lepił ... Trasa czasami zwężała się i przejścia po wąskich występach skalnych były sporą atrackją. Niestety nie było łańcuchów i trochę bardziej wymagającej wspinaczki. Mimo, że starałem się nadawać tempo to jednak grupa narzekała, że za szybko. Jak się nie słucha Adama to jednak są tego konsekwencje. Dochodząc do kolejki jadącej w dół można było usłyszeć, że już nie ma po co do niej iść, bo to ostatni pasażerowie. Trochę niżej była kolejna kolejka i Richard zdążył tam dobiec i jeszcze złapać pana, który cały ten mechanizm obsługiwał. Pan miał właśnie zjeżdżać w dół swoim górskim Melexem. Miał jedno miejsce wolne i tak oto bardzo zmęczona Weronika w nagrodę otrzymała niezapomnianą przejażdżkę. Muszę tu ją pochwalić na łamach mojego skromnego bloga za pokonanie lęku wysokości, dogadanie się z Franuzem po angielsku, orientację w terenie i szereoko pojętą zaradność. Zuch dziewczyna! Pozostałą część naszej grupy czekało zejście lasem. Po drodze trafił się strumyk i Jessica nie mając nieprzemakalnych butów skorzystała z przejażdżki na barana :) Po 2 godzinach schodzenia byliśmy w Les Praz. Weronika za chwilę do nas dołączyła i pozostawało zaczekać na busa do Chamonix. W międzyczasie widzieliśmy jak ściana deszczu przesuwa się od gór w naszą stronę, na szczęście mogliśmy schronić się na przysatnku. Muszę przyznać, że i tak trochę zmokłem. Po takich przygodach czekała na nas pyszna kolacja w restauracji w Chamonix. Powrót do Crozet, każdy wykończony i zadowolony. Na koniec Jessica otrzymała kawałek wypieku mojej mamy, którego jeszcze spróbowała rano i jak sama przyznała - "It made my day!" :) Dzięki Mamusiu! 

With my beloved sisters at CERN & Geneva Old Town (volume 2)

Wcześniej zadbdałem o zapisanie moich sióstr na jedną z wycieczek po CERN. Mają szczęście, że akurat jedna z nich po polsku wypadła w czasie, gdy są u mnie. Rano na rowerach już kilka minut po 8 pędzimy, by zdążyć na czas. Na miejscu okazuje się, że czekamy na grupę, która dzień wcześniej wyjechała z Polski autobusem. Czekamy 30 minut. Niestety okazało się, że zepsuł się autobus i grupa nie dojedzie przed 12. W takiej sytuacji wycieczka odbyła się dla 4 osób. Najpierw wykład w sali konferencyjnej, gdzie spotykają się ważne osobistości. Co w tym CERN tak naprawdę robimy? Weźmy pod rozwagę dwa słoiki z dżemem z niewydrylowanych czereśni. Gdy słoiki uderzymy o siebie to mogą i stłuc i wylecą czereśnie. Gdy urzyjemy odpowiednio większej siły, to nie dość że potłuczemy słoik to i pestki wylecą z czereśni, a gdy użyjemy bardzo dużej siły to nawet mogą pestki rozbić się na części i zobaczymy co jest w pestkach. Gdy zderzamy cząstki ze sobą i używamy coraz to większej siły to możemy rozbijać te cząski na coraz mniejsze i mniejsze i mniejsze kawałki i tak też były sobie czereśnie, pierwiastki, atomy, jądra, elektrony, protony, kwarki, ... Następnie zwiedziliśmy eksperyment ATLAS, Microcosm, Globe i na koniec był wspólny obiad. Po południu Genewa i Stare Miasto. Miło tak powłóczyć się po tych wąskich uliczkach. Na koniec powrót, a po ponad 30 km jazdy na rowerze i całym dniu na zwiedzaniu, dziewczyny są już bardzo zmęczone.

W sali gdzie niedwano ogłoszono odnalezienie nowego bozonu (podobnież nie Higgsa).

With my beloved sisters, landing in Geneva (volume 1)

Na moje urodziny zaprosiłem do mnie siostry. Zapowiada się super kilka dni. W czwartek cały dzień w pracy. Tu wspomnę, że mamy miły zwyczaj w sekcji i każdy na swoje urodziny przynosi cukierki i rozdaje je wśród współpracowników. Już po 18 wyjazd na lotnisko. Tomek podjeżdża tam od specjalnie wydzielonej strefy francuskiej, gdzie jest mniejszy tłok. Co jest dla mnie najbardziej zdumiewające, od tej strony można dojść do belts, gdzie pasażerowie odbierają bagaże rejestrowane. Nie małe jest zdziwienie moich sióstr, że już tu mnie spotykają. Przy wyjściu ze strefy odbioru bagażu można wziąć bilet ważny 80 minut na komunikację miejską w całym obrębie Genewy. W domu wspólna kolacja z Richard'em i miły wieczór. 

Przerwa w CERN

Jest jednak pewna różnica pomiędzy kulturą pracy w Szwajcarii i w Danii. Przerwa w CERN ogólnie trwa dłużej ;)

Crozet Cable Car i cygaro Charliego

Wybraliśmy się w góry. Najpierw kolejką górską z Crozet na szczyt, a potem przejście grzebietem gór do Reculet - jedna z najwyższych gór w Jurze, na której mieszkańcy Thoiry postawili krzyż. Po drodze zdobyliśmy też najwyższy szczyt Jury - Crêt de la Neige. Co szczególnie lubię w takich wyprawach - to spotkanie z naturą, rozmowy na osobiste tematy, ciekawe przygody i modlitwę. Opowiedzmy tu sobie o ciekawej przygodzie. Na trasie pojawił się znienacka ładny i zadbany kot! Miał na szyi coś w stylu obroży i próbowaliśmy odnaleźć numer telefonu lub adres właściciela, ale niczego takiego nie udało się nam zidentyfikować. Chcieliśmy go nakarmić, ale najwyraźniej nie był głodny, bo nawet nie skusił się na moje pożywne kanapki. Idziemy dalej, a kot za nami. Mijamy po drodze małżeństwo. Pani zachwyca się kotkiem i mówi, że ładny ten nasz kotek. Charlie od razu powiedział, że to nie nasz i tak za nami idzie od dłuższego czasu. Pani sprawdziła płeć - kotka. Nie dało się nie zauważyć, jak bardzo ten kotek przypadł tej pani do gustu. Wygłaskała go i postawiła. Chciała dać kotkowi szansę wyboru za kim pójdzie. Po takim przytulaniu spodziewała się pewnie jednego, ale kotek szedł dalej za nami :) Dlaczego? Nie był głodny, nie okazywliśmy względem niego, a właściwie niej, zbyt dużego zainteresowania, chociaż spotakłem się z tym, że w pokoju pełnym ludzi kot podszedł do osoby najmniej nim zainteresowanej. Pozostaje tylko dopowiedzieć jeszcze jedną rzecz, Charlie palił cygaro i unosiła się za nim specyficzna woń. W końcu jednak pani wzięła kotka na ręce i wydaje mi się, że trafił wreszcie w te właściwe.