Pewnego dnia bogaty ojciec zabrał swojego syna na wycieczkę w biedne rejony wiejskie żeby pokazać mu jak to jest być biednym. Spędzili razem kilka dnia i nocy w jednym z gospodarstw u rodziny, która ledwo wiązała koniec z końcem.
Po wyprawie ojciec zapytał swojego syna jak mu się podobało. "Tato, dziękuję, naprawdę mi się bardzo podobało!", odpowiedział syn. "Czy widziałeś jak biedni są niektórzy ludzie?", zapytał ojciec. "Tak tato, widziałem.", odpowiedział syn.
"Synu, czy wyciągnąłeś jakieś wnioski z tego pobytu w tej biednej wsi?", zapytał ojciec. Syn odpowiedział: "Tak, tato. Widziałem, że oni mają cztery psy, a my tylko jednego. My mamy basen za domem do połowy naszego ogrodu, oni mają strumyk bez końca. My mamy lampiony importowane z Chin, a oni mogą oglądać gwiazdy w nocy. My mamy małą posesję i z naszego tarasu możemy tylko zobaczyć co najwyżej ulicę, a oni mogą wpatrywać się w bezkresny horyzont. My mamy służących, a oni pomagają innym. My kupujemy nasze jedzenie, oni uprawiają swoje pola, mają własne warzywa, owoce i hodują krowy, które dają im świeże mleko. My mamy wysoki płot wokoło naszego domu, oni mają przyjaciół, którym w pełni ufają i żyją jak jedna duża rodzina." Ojciec zaniemiał po takiej niespodziewanej odpowiedzi syna, wtedy syn jeszcze dodał: "To pokazało mi jak my tak naprawdę jesteśmy biedni."
To co dla jednych jest bezcennym bogactwem, dla innych jest nie nie warte nawet złamanego grosza. To jak bogaci jesteśmy zależy od naszej perspektywy. Czasami potrzebna jest perspektywa dziecka, żeby przypomnieć sobie co tak naprawdę jest ważne i wartościowe w naszym życiu.
Luźne tłumaczenie z: "A Wealthy Father Is Floored By His Son’s Wisdom And Compassion"
No comments:
Post a Comment